Petrovtsiy

Петровций Иван

Иван Петровцій
Слово Ивана ПЕТРОВЦІЯ /УЖГОРОД/ на Світовім Конгресї Русинів у ПРЯШОВІ
6-8 юнія 2003 года
ГАМІШНЯКЫ А НИВАЛОВШНЯКЫ,
авать
МАГОЧІЙЇВ ПАНОПТИКУМ ПАСКУД

У кінци апріля 2003 года многі новинкы Підкарпатя дали знати, ош самопоставленых началників фактично ни существувучых русинськых организаций Юру Думнича, Ивана Кривського, Миколу Макару, попа Митю Сидора, Михаила Алмашія, Василя Сарканича и Михайила Шаргу угнано, исключено из русинства.
Но, айбо сися акция ся мало запоздила, бо иппен сисї типы - головні изничтожитилї русинства на Підкарпатю - самі себе позаписовали делагатами на очірідный Світовый конгрес русинів у Пряшові. Білше того: піп Митьо Сидор записав делегатом на конгрес и свою попадю Анцю.
Добрі было бы, кыдьбы там у Пряшові подаякі розумні люде зазвідали сих провокаторів и имитаторів, ош чого й уд кого они туды прийшли. Сисї имитаторы русинства точно ош будуть говорити там за свої "успіхы". Но та ба за які ?!..
Бо за сисї два годы, што пройшли уд минулого конгреса, сисї самопоставленї началникы нич ни чинили, до лем єден другого по судах тягали Так, руно два годы тяглася судова комидія Митї Попа, Ивана Кривського, Юры Думнича й Мигаля Шаргы проты втїклого за гатара курваша, злодїя и вбивцї Ивана Туряницї за вто, ош тко з них має носити бийок-печатку русинського началника. И што собі гадаете ?! - Убавив суд убивця Иван Туряниця.
А иппен типирькы доста гучный судовый процес на Підкарпатю йде меже понадвісімдисятрічным Юром Думничом и скоровісімдисягрічным Иваном Кривськым за тото, ош тко з них є май білшый русинський началник на Підкарпатю. И так ся яросно судять "кандидат у науку" Думнич и прохвесор Кривсъкый, што й ни замітили, ош прості русины йих уже угнали не лем из русинсъкых началників, ай и домак из русинства.
Иппен тому такі сигіняшно плачевні резултаты в русинів Підкарапатя на сисї дны. Айбо бирім дошору головное.
СПИСОВАНЯ ЧИЛЯДИ НА ПІДКАРПАТЮ В 2002 ГОДІ. На сисю акцию русинськов дїаспоров світа была удїлена дуже велика сума гроши - кажуть, ош понад двадцять изрів-тисяч доларів и передана Магочійом-могучым товдышнъому самопоставленому русинському началникови Митьови Попови, родному братови прохвесора Ивана Попа. Як потому засвідчив Митьо Поп, овін подїлив тоты гроші з Магочійом-могучым, но тай дись по пятсто доларів ся впало Думничови, Шаргови, Кривському, попови Митъови Сидору... А резултат сиї акциї, мош сміло казати, - нульовый ! Бо из білше гикой 900 000 /дивятсто изрів/ живущих на Підкарпатю русинів записалося русинами лем ... 10 000 /дисять изрів/... Товды, кой циган на Підкарпатю ся записало - 15 000 /пятнадцять изрів/! Но та пак нараз по сьому за розказом Магочія-могучого Думнич, Шарга, Кривськый и піп Митьо Сидор угнали из русинських началників и з русинства Митю Попа, што го вшыткы звали за його малый ріст "мийтер двадзцять"'. А дись через тыждинь розумні русины поуганяли из русинства й сисю паскудь: Думнича, Кривсъкого, Макару, Сарканича, Шаргу, Алмашія, попа Митю Сидора..., айбо они вже на тот час ся встигли записати делегатами на русинський конгрес, хоть ни знати, ош кого там будуть представляти!..
СОЮЗ РУСИНСЬКЫХ ПИСАТИЛЇВ ПІДКАРПАТЯ Абсолютно ідіотська акция попа Митї Сидора и хорішты Мигаля Алмашія была ними зімітована щи до минулого конгреса. Хоть самі писати ниваловшны й на новинарськім уровни, айбо з цїльов принижіня дійствувувчых русинських писатилів рішили создати союз русинських писатилів без ... русинських писатилів, а самы ся позаписовали туды началниками. Правда, для отвода очи убрали гикойбы головным началником того союза якогось доты никым из русинів ни знаного, бывшого руховця Града, што робить дись за двасто кіломийтрів уд Ужгорода в селї вчитильом. И резултат: йде тритьый год того "союза русинських писатилів", а зроблено ними нич ниє.. . Хоть Магочі-могучый по америцькых новинках сисю имитаторську акцию розпропаговав гикой таку, што вчинив ї туйкы овін, и мусїв на ню утратити много гроши... Айбо: нигде ниякых слїдів роботы сього "союза" ниє!
КОДИФІКЦІЯ, А НЕ КОДИФІКАЦІЯ РУСИНСЬКОГО ЯЗЫКА была вчинена - , нидавно иппен тыми "актівіштами": попом Митъом Сидором, хоріштом Алмашійом и бывшым великим комаништичным началником, атеїстом и алкоголіком Шаргом
Банда гамішняків а ниваловшняків, котрі нигда й ни провбайловали писати по русинсъкы, рішили... кодифіковати русинську бисіду дїла тых пару чиляди на Підкарпатю, што пишуть по русинськы. Притому, на тобо своє збіговисько, куда й прийшло йих даз пятеро, ни были приглашены тоты, тко пише по русинськы. И впят старі провокаторы й имитаторы русинства Петро Лизаниць, піп Митьо Сидор, атеїст и алкоголік Михайил Шарга, хорішта Михайил Алмашій дисъ мало пословоблудили гикойбы на русинські темы, и дали информацію Магочію-могучому, ош русинам на Підкарпатю бисїда кодифікована, гроші на сисю акцию ухосновані, а Магочі й дале сисю бріхню розніс по свїтови на свій хосен. Так што місто кодифікації туй уйшла кодиФІКЦІЯ ! Й ни білше!
200-РІЧЧЯ АЛЕКСАНДЕРА ДУХНОВИЧА пройшло на Підкарпатю без русинів! А украйинце тым ся й ни дуже клопотали! Єдинственна - головна, гикойбы на державному уровни, меженародна конференция по Духновичови лем ся плановала, а фактично была фалсифікована, бо ни зза якого гатара - ни з Росії, ни з Чехиї, ни з Словакиї ци Мадярщины ! - на тоту конференцию научникы не прийшли. Была тота конференция проигнорована й місньїми, гикойбы русинами. Так, украйинськый графоман, котрый де му тото выгодно, та ся декларує русином, Фединишиниць ся записав выступати на сисю конференцию по Духновичу, а - не прийшов на ню ! Смішно впозіровав у сисі дны й хорішта Михайил Алмашій, котрый у дакілкох новинках напечатав свої "труды" про Духновича, из котрых сивіняшный Духнович упозірує натілко вірным... комаништичным идеям, што - кить віровати Алмашійови ! - та Духнович щи задовго до Маркса-Енгелса-Леніна быв первым у світї команіштом. Єдным словом, писанина хорішты Мигаля Алмашія тупа, примітивна, бездарна, воістину на уровни затурканого сілського вчитиля.
Єдинственна истинна й заслуговувуча похвалы робота за нашого геніялного Будитиля - тото книга кандидата філософськых наук, нашого великого скулптора й художника Михайила Беленя "Александер Духнович", што уйшла якраз у дны празнованя ювилею нашого великого Будитиля. Великого формата тристапядисятсторінкова книга містить у собі як роботы самого Михайила Беленя, так и роботы за Духновича май знаных у світї исслїдоватилів творчости нашого русинського генія. И дуже добре є вто, што у сів прекраснів и неповторнів книзі ни находимо имен тых, тко на руоинстві чинить лем свій бізнес як моралный, так и фінанчный: Магочія-могучого, попа Митї Сидора, хорішты Мигаля Алмашія, прохвесора Ивана Попа!
Щи раз кажу, ош книгу за Александера Духновича вчинив наш славный скулптор, автор памнятника Духновичови в Ужгороді Михайил Белень. Иппен тот М. Белень, котрый єдинственный на Підкарпатю меже художниками а скулпторами достойный быти лавреатом премиї имени А.Духновича, айбо тої премиї не достав...
БоМЕЖЕНАРОДНА ПРЕМИЯ ИМЕНИ АЛЕКСАНДЕРА ДУХНОВИЧА уднидавна стала предметом шпекулациї Магочія-могучого. Накурто: пару годів тому Магочі-могучый уповів М.Беленю, ош овін міг бы достати премию имени А. Духновича, айбо дїла сього треба бы, обы Магочі-могучый достав у "подарок" уд самого М. Беленя пару його робот, но й щи пару -уд дуже талентної художницї-кераміка, жоны М. Беленя Магдалины Пуглик-Белень. На што М. Беленъ спокійно уповів, ош кить тоту премию овін заслужив, та ввін ї прийме, а куповати премию не буде. И додав: є на Підкарпатю й такі, што тоту премию собі бы купили. И Магочі-могучый такого найшов - и досіть нитко на Підкарпатю ни знає, ош за што премию имени А. Духновича достав В.Микита. Айбо туйкы дуже смішным и грішным є й тото, ош у преміялні аферы ся замішав давный підкарпатськый провокатор піп Митьо Сидор, и - з цїльов принижіня самої премиї! - добився уд свого цїмборы Магочія-могучого, што тоту премию было дано бездарному коломыйкарьови, перестарілому Калиничови, за якого ни дотіть нитко на Підкарпатю ни знав, та й типирькы за нього нитко нигде нич ни чує. А типирькы премию Духновича дуже просить уд Магочія-могучого його біограф, украйинськый графоман Фединишиниць. Тото буде истинна комидія з трагидійов кить премия имени Будитиля буде в руках того, тко онь ся захлыцкує пудлизувучи гузицї украйинцям - Фединишинця!... Айбо - Магочі-могучый може всьо!
Дотипирькы туйкы ся говорило лем за паскудство и паскуд. А дале хочу вповісти пару слів за днишню ситуацию в Украйинї, за возможности й перспективы русинів у сів украйинськів ситуациї.
Мы, днишнї русины, живеме в Украйинї в часы абсолутно дебілної державної полїтикы, домак мынкавої- импотентної державної економікы, и - "голых королів" - украйинсъкых началників. По конституциї Украйина є державов унитарнов - таков, што исключає, ни вызнає анияку автономию. Правда, юридичну унитарність Украины домак перечирькує истинна автономия Крыма - иппен сись факт чинить унитарність Украйины пародійнов, комидійнов, неистинно ! А вбы й дале з Украйины ся ни чинило сміха, та Украйина уд самого начала русинського кываня веде изничтожитилну политику проты русинів Підкарпатя - бойиться йих самостійности ! Лем коли шилиякі "прохвесоры" из Підкарпатя, кажучи, ош они суть "русинські началникы", и пишуть у Кыйов писма из просїньом признати йих русинами, дати йим автономию - сим самым тоты "прохвесоры" доказувуть не лем свою политичну тупость, ай провокативно удводять русинсъкый народ уд нормалної роботы. А щи коли тоты "русинські началникы" зачинавуть ревати, ош русинам на Підкарпатю тяжко, ош украйинце йих ни признавуть, та хоче ся йим догадати притчу Иммануйила Канта за голуба, котрый, чуствувучи сопротивлениє воздуха, гадав, ош йому бы легше литїти у беэвоздушнів пустотї, ни думавучи за тото, ош иппен у безвоздушнів пустотї овін бы й ни пуднявся литїти. Но: истинні русины, гикой потята Божі, знавуть законы свого польоту, и иппен тому й долитять до свого гнїзда - самостійної русинської державы.
А шилияка юридично и лингвистично безграмотна писанина, яков из благословіня Магочія-могучого уже чотыринадцять годів лем и займавуться ІОра Думнич, Йван Туряниця, піп Митьо Сидор, Иван Кривськый, Михайил Алмашій, "юрішта" Годьмаш, Михайил Шарга и иже с ними, є ПОВНЫМ ІДЇОТИЗМОМ и абсолутнов ПРОВОКАЦІЙОВ ПРОТЫ РУСИНІВ.
Треба вповісти, ош и май давно за сими провокаторами русинська молодеж Підкарпатя ни пішла, тай товды щи мож было имати чилядь у русинство легше. Дниська тых молодых люди, котрым у 1989-му было лем по дисять годів, а типирькы - двадцять чотыри, на Магочійову дурну писанину и щи на май дурну писанину його прислужників: Кривського, попа Сидора, Думнича, графомана Фединишинця, Шаргы и иже с ними - ни ймиш!!! .. Нынішнів молодежи Підкарпатя треба штось реалноє и серйозноє, а вышеназвані гамішнякы а ниваловшнякы лем гамішлувуть, бо на истинну роботу на русинство ниваловшны! Магоч-могучыйі сисе розуміє, айбо шпекулує дале!
КОНСТРУКТИВНО: ШТО ТРЕБА РУСИНАМ ПІДКАРПАТЯ ДНИСЬ! И май давно, тай типирькы русины Підкарпатя мавуть лем єден истинный путь, єдинственный спосіб зробити штось ефективноє: МАВУЧИ СВОЮ РЕГУЛАРНУ (!!!) НОВИНКУ, на высокому професіоналному уровни вести розясньовалну роботу, давати историчну й днишню правдиву русинську информацию - ФОРМОВАТИ РУСИНСЬКОГО ПАТРІОТА ЗАВТРАШНОГО ДНЯ! Туйкы нам дуже можуть помочи й народны творы Духновича, Митрака, Уриїла Метеора, Ивана Муранїя и многых иных нашых Будитилів, айбо лем уєдно из творами днишньых русинськых писатилів Підкарпатя ! А такі в нас є ! Правда, тото суть не тоты, котрых тупі а бездарні Магочійовы янычары піп Митьо Сидор и хорішта Алмашій зібрали в якыйись пародійный союз русинськых писатилів -туды розумні люде ни пішли !
Узяти на себе велику ответственность по выпуску истинно русинської регуларної новинкы - ПИСАНОЇ ЛЕМ ПО РУСИНСЬКЫ !!! - и иппен таку ответственность по выпускови книг нашых великых Будитилыв и днишньых русинськых писатилыв Підкарпатя готовы: писатиль Иван Петровцій, скулптор, художник Михайил Белень и компютерщик Петро Гецко. Но: украйинськый уряд гроши на сисе дїло ни дасть - бойиться русинського сепаратизму и русинської самостійности. Туй може помочи ФІНАНЧНО лем русинська діаспора світа. Айбо йся робота має ся вести без головного русинського злодія - без Магочія, и без тупых, бездарных, гамішных и нинашто ниваловшных його прислужників из Підкарпатя: попа Миті Сидора, графомана Фединишинця, Кривського, Думнича, атеїста и алкоголїка Шаргы и йим подобных. Чому ? А туйкы ниже вповіме пару слів за сих типів.
ПІП МИТЬО СИДОР: литературно бездарный и безграмотный тип, а в литературу лїзе зза свойых непомірных амбіцій; злодїй - переписує-краде уд югославського духовника Гавриїла Букатка стовмаченоє тым по русинськы Євангелиє и выдає тото за своє; піп Митьо Сидор - май яросный, май свинськый за послїдні часы антикатолик на Підкарпатю -такої антикатолицької паскудоты, яку днись пише піп Митьо Сидор, в совіцькі часы боялися писати й комаништичні атеїсты! - а головні интелектуалні силы в русинстві суть греко- и римо-католикы, протестанты ! Тому докіть русинськым началником на Підкарпатю ся буде раховати гамішный и брехливый піп Сидор, дотіть дві третины русинів Підкарпатя активно за себе русинами ся ни заявлять!
Великый комаништичный началнык, бывшый секретарь Иршавського райкома комаништичної партиї МИХАЙИЛ ШАРГА - обы ся услужити перед Москвов и Кыйовом, звірствовав проти чиляди вірувучої в Бога: кой была пошисть на Підкарпатю урывати и уничтожати придорожні хресты, та Шарга быв там первый; даякї вірувучі в Бога согласно свойых догматів ни брали оружіє в рукы й утказовалися служити в армійи, за што йих команішты сажали в тюрму - туйкы каждого молодого русина сперву вели в кабінет Михайила Шаргы, а после сердитої бисїды з М. Шаргом вірувучого молодого русина такый нараз везли в тюрму. Из Иршавы го мусїли команішты забрати гет за курварство: у селї Дубрівці ґазда вдинь застав Шаргу дома з свойыв жонов и такый голого тїрявго по селови. Айбо вірному служникови Шарзі великі команішты ни дали пропасти - узяли го на роботу в Ужгород, де й уйшов на пінзію, а типирькы, вірно служачи украйинськів безпеці, лїзе в русинство. И туй му дуже много помагать піп Митьо Сидор, бо: два постолы - єдна пара!
Мош бы аттакого понаписовати и за бывшого члена комаништичного парткома универзитета Йвана Кривського, за Ю. Думнича, айбо ци варто туй кывати аццисю пінзійну паскудь?!.. Иппен за хорішту Михайила Алмашія вповім, ош за його наповирьхы чиненов гикойбы интелигентностив ся пряче алчность, корысливость, патологічноє самолюбство: лїзе в литературу, а - ниваловшный; зібрав якусь банду перестарілых безголосых склеротиків, и каже, ош тото -хор! Так бы ввін дыхав ! Дуже му ся любить ходити в "русинськых началниках", а - ни вчинив нич !.
Туйкы такоє звіданя до самого себе: а ци маву я право аттак писати за сих говгірів у русинстві?!..Маву, бо я прийшов чотыринадцять годів тому в русинство не бавитися, не паскудити й не провоковати, а хоть штось учинити дїла свого русинського народа! Я - писатиль, и тому уддаву вшытку душу мою писатыльству на благо русинської идеї. Кить тямите, добрі русины, та 1996-го года за книгу "Наші співанкы" я быв покараный самым прізідентом Украйины Кучмом. З того часу я в сів украйинськів державі нигде ни можу найти роботу, а маву дуже хвору жону и двоє дїти. Моя жона, роблячи адвокатом, была за свою добру роботу представлена прізідентови Украины на даня йів званя Заслуженого Юриста державы, и вже ї были дїла врученя укликали до Кыйова, ай туйкы з Ужгорода пішла до Кийова срочна информація, ош тото є жона того русинського писатиля Петровція, и вже из торжества у Маріїнському дворцьови мою жону завернули домі ни з чим, после чого она мала страшно тяжкі проблемы из серцьом, а типирькы щи має ... послїдну стадію ракової хвороты... Кой моя жона тяжко захворіла на рак, убратив им ся за помочив до украйинського уряда, айбо там ми вповіли, ош я русин, та най ми русины й помагавуть... И я ся обратив до русинів світа сперву через Магочїя, айбо ... Магочі-могучый из мене лем ся посміяв!.. Ни мав я помочи ни уд кого из русинів світа, кроме як уд єдинственного Міро Смоляка! Най му Бог за вто отблагодарить ! И - білше нитко ниуткіть ! Сяков є солїдарність русинів світа, кой дакому из простых русинів тяжко!.. Айбо май ми туй мерзкоє - Магочийів сміх надо мнов замісто помочи!..
22 мая сього года я мав пядисят вісім годів. И достав им на сись свій юбилей "великий подарок": голова Тернопільського союза писатилів Украйины Володимир Барна написав за мою послїдню русинську книгу "Битангіські співанкы" великый аналітичный донос прізідентови Украйины Кучмови, Генералному прокуророви Украйины и у Верховный Суд Украйины з требованьом посадити в тюрму автора книгы "Битангіські співанкы" за антиукрайинство, за насміхованя з прізідента Кучмы, за поганьбленя державных символів Украйины, за ... русинськый патріотизм автора и щи за многоє другоє!.. Уже дотипирькы я быв трічі укликаный на допрос у прокуратуру... Дїло набирать серйозный характер. Та - най буде што буде: до русинів світа я ся білше ни обращаву, бо доста м ся наунижав, кой щи мож было помочи мойів жонї, а менї фактично не помог нитко у смертелно тяжкый час. Товды чого и з кым тамкы говорити?! А за сисю мою ситуацию, ош ня хочуть украйинце забити в тюрму, та кыбы датко хотїв, та міг бы зазвідати того писатильського началника из Тернополя Володимира Барну, ош за чійым розказом чинить розправу прокуратура з русином из Підкарпатя Петровційом, авать може му датко за такое "подякує", та туйкы за судовыми документами даву адрес украйинського доносчика Володимира Барны:
УКРАЙИНА, 46006 Тернопіль,
вул. Стадникової, 1, кв. 120
БАРНА Володимир Андрійович,
домашній телефон в Тернополі: 25-43-О1.
Я НИ ВІРУВУ у солїдарність русинської діаспоры світа из простыма русинами Підкарпатя.
Я НИ ВІРУВУ,ош кить мене завтра забють украйинце в тюрму, та датко из русинської дїаспоры світа менї поможе.
РУСИНЫ ПІДКАРПАТЯ МОЖУТЬ И МАВУТЬ СЯ НАДІЯТИ ЛЕМ НА САМЫХ СЕБЕ!!!
А тому: чому мы маєме терпіти йих звирхньоє панськоє удношіня до себе ?!..
Я йду на Світовый Конгрес Русинів у Пряшові лем дїла того, обы самому вчути, як упят будуть ся брехливо хвалити, и так же брехливо нам много што обіщати истинні злодії и изничтожитилі русинства: Магочі--могучый, піп Митьо Сидор, Михайил Алмашій, Иван Кривськый, Думнич, Шарга и иже з ними. Но як бы они ни изничтожали русинство РУСИНСТВО НА ПІДКАРПАТЮ БУДЕ ЖИТИ. БУДЕ!!!
Иван ПЕТРОВЦІЙ

ТРИ СТИХЫ ИЗ НОВОЇ РУСИНСЬКОЇ КНИГЫ ИВАНА ПЕТРОВЦІЯ "ПОСЛЇДНЇ СПІВАНКЫ"

1.СПІВАНКА ЗА КОВДОШКУ З ИРШАВСЬКОГО РАЙОНА
Ковдошка з Иршавського района
Спала на Унгварськім смітнику.
Жовтый целофан, гикой корона,
Увінчав йів голову тяжку.

Не просторобоча й не циганка -
Може што й учительков была! -
Дорогі, пудтоптані топанкы
Вказовали, ош она з села.

Динь робочыйблизився вд кінцьови.
Тко лем йшов - на ню попризирав:
Шерстив ся притиснув ид лицьови
Пес паршивый - губы йів лизав.

Лепаві стырчали будюговы
Изпуд дешевого вігана.
Рукы - драбачкы, гикой фоговы,
Стисли гривню онь пиля стегна.

Як она - сюды?! Й куды вна - уццїть?! -
Най тото никого ни болить:
Сон йів- рай! А пробудиться - в муцї...
Лем вто - завтра. А инниськы - спить!

Спить на смітнику душа невинна,
А над нив файніє транспарант:
"Наша низалежна Украйина!
Й: Кучма - конституції гарант! "

2.СПІВАНКА ЩЕ НИ СПІВАНА

Я живу у дуже темный час -
Світла віры й цят ни є в народі:
Прізідентом у державі - фрас,
В уряді міністер каждый- злодій.

Тот, тко быв учора рекетир,
Дниськы ся просунув у парламент.
И газдує у державі мир
Гіршый уд войны - бідов, смертями!..

Ковдоство є нормов у люди
Лем тому, бо власти - нинормалні.
Туй кить хоч ни здохнути - сиди
Й памнятай, ош каждый динь - прощалный.

Команішты стратили звізду,
Та вкрайинце унайшли свій тризуб,
Й принесли в наш край таку біду,
Што русинови днись ни завидуй.

Я живу у дуже темный час:
Де любов горіла - дыше злоба!..
Сїв им собі, й думаву за нас:
-Може мы й ни люде, ай - худоба?!..

3.СПІВАНКА САМОПОБИЙНА

Паскудьте ймня моє, брешіть,
Лемзуйте білше:
Я - што за мене ни кажіть! -
Намного гірше.

Извирьхы всї мої гріхы,
Ги слово в ротї:
Ай, я писав такі стихы,
Які м лем хотів!

Кой им писав русинськый гімн,
Звер им куфайку -
Сятый и світячыйся німб
Надїв на лайку!

Тяглися всї до мойых книг,
Най и нифайных:
Критизловали ня при всіх,
Хвалили - тайно.

Но, а мені, што ни кажіть,
И снїг - зеленый:
Кить глядаєте дись ханжів -
Почніть из мене.

Бо тко бы ня ни обвиняв,
Ош я - падлюка,
Казавим за свиню - свиня!
За суку - сука!

Най ми вты сукы й свиндюхы
Чинять рекламу -
Писати буду я стихы
Навхтема. Амінь.
ЗАГОЛОВКЫ | Пишіть! |

© Иван Петровцій , 1996