Петровций Иван

Иван Петровцій
НАШІ СПІВАНКЫ :
 

ЛЮЧІАНО

Динь минущый, ги у голот шкварька -
Лем ся повбзираш, а вже мине.
Гий, вто тко там у часы Петраркы
Гойкав: - Йване! Спомняни мене!..

Я вже семый вік як споминаву,
Лючіано! - так ти было ймня?!.. -
Бывать час, коли тя забываву,
Но бис тебе ни живу и ння.

Сам я лем учора ся уродив,
А вже ми минуло пидисят.
У єнны м домы и ни заходив,
Другі мнов ни найдині стоять.

Меже нас межа вікам - дітинська.
Діла нас - єнно лем йсе й было.
Щи сь товды хотів вбым по-русинськы
Ннись на тебе гойкнув: - Чуєш, хло?!..

Так, ги естафету, Лючіано,
В завтрашні вікы передаву
Ймня твоє. А щи имня Ивана -
Своє ймня ид ньому додаву.

ЗАГОЛОВКЫ | Пишіть! |

© Иван Петровцій , 1996

Hosted by uCoz