Петровций Иван
Иван Петровцій
НАШІ СПІВАНКЫ
:
ЛЮЧІАНО
Динь минущый, ги у голот шкварька -
Лем ся повбзираш, а вже мине.
Гий, вто тко там у часы Петраркы
Гойкав: - Йване! Спомняни мене!..
Я вже семый вік як споминаву,
Лючіано! - так ти было ймня?!.. -
Бывать час, коли тя забываву,
Но бис тебе ни живу и ння.
Сам я лем учора ся уродив,
А вже ми минуло пидисят.
У єнны м домы и ни заходив,
Другі мнов ни найдині стоять.
Меже нас межа вікам - дітинська.
Діла нас - єнно лем йсе й было.
Щи сь товды хотів вбым по-русинськы
Ннись на тебе гойкнув: - Чуєш, хло?!..
Так, ги естафету, Лючіано,
В завтрашні вікы передаву
Ймня твоє. А щи имня Ивана -
Своє ймня ид ньому додаву.
ЗАГОЛОВКЫ | Пишіть! |
© Иван Петровцій
, 1996