Петровций Иван
Иван Петровцій
ПОСЛЇДНЇ СПUВАНКЫ
РУСИНСЬКА ПОЕЗИЯ
:
СПUВАНКА ЗА ВТО, ЯК Я ПРОЗРІВ
Коли мене мuй злый ураг топтав,
Я чуствовав присутствіє Христа
У свому тїлї, што ся розрывало,
Што вже послїдньов кровльов истїкало.
Коли вже й очи м вдоперти ни мог,
Я чув як теплыма рукома Бог
Побитым сирцьом в грудьох тормосив,
И тїло моє над зимльов зносив.
Нитко ни відїв Божої рукы,
Што ня вела, кой зломлені кuсткы
В ногах ми хрусконїли и білїли!..
Йой, як мене болїло моє тїло!
Айбо была в блаженстві ми душа,
Бо вже нитко з врагuв ми ни мішав
Узріти лик пресвітлого Исуса! -
Вдтовды душов лем вд ньому я тулюся.
ЗАГОЛОВКЫ | Пишіть! |
© Иван Петровцій
, 1996
