Петровций Иван
Иван Петровцій
ПОСЛЇДНЇ СПUВАНКЫ
РУСИНСЬКА ПОЕЗИЯ
:
СПUВАНКА ПОСЛЇДНЯ
За книжку йсю нитко ми ни подякує,
Бо тот, кому писав им ї, вже вмер.
Та попри вшытко доста добрым знаком є,
Ош из листкuв щи вітер слuв ни стер:
Слова мої зо мнов иннись прощавуться –
Я сам лягаву в зимлю, ги зерно:
Мuй час минув – слїды мої стиравуться…
Того, што было, вже ниє давно…
ЗАГОЛОВКЫ | Пишіть! |
© Иван Петровцій
, 1996
