Петровций Иван
Іван Петровцій
НАШІ СПІВАНКЫ
:
СПІВАНКА
ЗА ДІДІВ ТЕШТАМЕНТ
Що м мав діда, вто м мав діда -
Битый богом борзыган,
Чортоватый, бісоватый,
Щи й имня му было - Йван.
Кой лигінь быв, та лигінь быв -
Всьі дівкы його были -
Кить го віділи, онь выли:
Хоть по рас, а всьі дали.
В сьому ділі Йван быв чесный -
Удрабляв, гикой за гріш.
Но и в корчмі быв порянный -
Нич за нього ни вповіш.
А на свальбі! - В молодої
Всьо стояло и цвіло
Кить лем віділа Ивана!..
Айбо вто давно было...
Памнятаву, я малый быв,
Й діда звідаву єнно:
- Пак, політика, вто що є?!..
Дідо каже: - Вто - гіно.
Кить ни хочешся звоняти,
Та в політику ни лісь.
Пий вино, дівчаток пытай,
А всьо инше... - най му біс!
Вже на див'яностім році
Вчув Иван такый момент,
Ош задіктовати мусить
Свою волю - тештамент.
Сів на лавицю и дотіть
Ввін ни пустив піпы с рук,
Докіть всьо ни записав им,
Я - його любимый внук.
- Я при розумі здоровім,
Докіть вічно ни засплю,
Всьо, що маву, и ни маву,
Меже люди розділю.
Йсі свої челлені гаті
Уддаву за буть здоров
Ннишньым тайным команіштам
На челлену курагов.
Всю у смолях жиболовку
Дымократам уддаву -
Най ся, смолоші, вптиравуть,
Й най смолі ни жувуть.
Русины офіціалні
Вбувуть мої постолы,
Й може зрушаться ис міста -
Вчинять ступляй хоть малый!
Тым жидам, що ся упстали,
Й за границю ни пішли,
Ддам послінню с ся сорочку -
Й так бы с ня її зняли...
Що щи маву? Айно - піпу,
Ни кладіть зо мнов ї в гріб -
Най за похорон ї озьме
Православный файный піп.
Я при свідомости чистів,
И при щи твирдів ході
Всьых курвів, що м мав даколи,
Пишу, внучку мій, тобі.
А корчмы, а виндигловы,
Ис якых я ни влізав,
Упставуть вітцьови твому.
Айбо вбы йих нащивляв!
Сіні горы, повні рікы,
И нискошену траву
Уд инниськы и навікы
Я братам твойим даву.
А нивістці й вашым жонам
На усьі сисі рокы
Я даруву бис утдачі
Всьі кухні и колыскы.
Всьым свойим єнносільчанам
В тыждинь шість робочых ннів
Я утписуву навхтема.
Айбо каждый вбы робив!
Пиля корчмы нидалеко
Мене в зимлю закопліть,
Вбым чув гульбища всьі ваші
И вилікі, и малі.
Поховайте, та вставайте,
Всьо, що гоннисьте, порвіть.
Лем, гикой калгозні козы,
За усопшым ни ривіть.
Прошу щи зафіксовати
Аттакый єден момент:
Ни кладіть ми на могилу
Ани хрест, ни монумент.
Айбо зночи с файнов дівков
На мою могилу йдіть -
Памнятайте: я ни встану,
Хоть у мене всьо стойить!..
Иппен я вже нич ни вчиню...
Хоть бывало всьо м чинив!
Памнятайте, люде, Йвана -
Йван и довго, й файно жив!
ЗАГОЛОВКЫ | Пишіть! |
