Петровций Иван
Іван Петровцій
НАШІ СПІВАНКЫ
:
СПIВАНКА ЗА СВАЛЬБУ
Най згорять корчмы всьi, виндиглiв прапав бы -
Вто, на мою душу, хлопцi, дуригрiш.
Я майбiлше в свiтi люблю нашу свальбу -
Свальбовав бым каждый динь и кажду нiч.
Гатi набiглюву и напорфiнуву,
Вббрытвавуся, вммывуся, майшлик на ся взьму,
И за семый хiтар смiло повандруву
Черес дощ ци спеку, черес писсью тьму.
А коли на свальбу прийду ци приїду,
Файно ся розникаву звонка и унну,
И товды знайомым - родичам, сусiдам -
Радити лем файноє й розумноє пiчну:
- Уйно Юльчо, ни крутiть гузицив -
Гузиця ни виртула, а вы ни йироплан.
Никайте як ипно играть молодиця,
Як нив файно дрылять мынкавый Иван.
- Тютко Анцьо, вы так швытко йграли,
Що сьте й ни учули як ся гумi врвав -
Бiлi будюговы нагло с вас упали,
И ваш цiмбор радо в кал йих затоптав.
- Стрыйно Марьо, нащо сьте змiшали
Палинку ис пивом, пиво ис вином -
Вы пут городину в щось мняккоє впали,
Думалисьте - парна, а тото - гiно.
- Маточко Олено, що ся з вами стало,
Вы вже скоро баба, а щи вас кортить:
Вшитко сьте з ся платя в быля пометали,
А ни в кого с хлопцiв нич и ни стойить.
- Уйку Митре, де такоє чули -
В танцi дiвку держите вы за голiнкы!..
Треба вбысьте, бiдну, т собi убернули,
Бо перет у ниї там є, де - цицькы.
- Стрыю Йване, треба на вас тычку -
Вы туй нашу файту ни ганьбiть! -
Спрячте скоро в гатi вашу бiлу гычку,
И на молодицю бiмбов ни дрочiть.
Молодый напився, що встати ни вартый -
Лем очима клiпать, ниваловшный нич.
Сiв на свальбi йграти с хлопцями у карты,
И прокартяв свою перву брачну нiч.
Молода у карты йграти ни мiшала
Ани молодому, ани лынгарям -
Лем тирпiла чесно, й чесно дочикала
Замашного, файного, товстого бiгаря.
Никаву на свальбу вже котру годину,
Коли ткось ис хлопцiв д минi пудыйшов,
Сунув ми у рукы замашну павзину,
И вповiв обым на улицю ишов.
Бо с села сусiцького хлопцi ся сходили,
Й - хотять туй играти... Та мы тко єсьме?!..
Адде в них на свальбi нас они побили,
Мы за вто ушитко типир йим уддаме.
Туй минi в жолутку щось ся закрутило,
Щи м на бiду блисько д молодым стояв.
Иппен молодиця за рукав ня ймила -
Думав им, ош перну, айно - я ся всрав.
Молода ся велла в рукы молодому,
Я пустив павзину, й - гет долi путьом!-
Нащо минi свальба?! - Йду до свого дому,
Дома ся уммыву, й буду лигiньом!
ЗАГОЛОВКЫ | Пишіть! |
