Петровций Иван

Иван Петровцій
НАШІ и НИНАШІ СПUВАНКЫ
РУСИНСЬКА ПОЕЗИЯ :
 


Волт ВІТМЕН
(1819–1892 рр., Америка)


СПUВАНКА ЗА КАПІТАНА



О Капітане! няньку мuй! крuзь бурю сьме прuйшли,
Трясучкы, біды ззаду суть – мы вшытко проплыли.
В порту люди стрічає нас бuльш, ги вбыйшли сьме рифuв,
Там сто очи – всї здрять на нас, всї никавуть на шіфу.
               Лем, Боже мuй, йой, Боже мuй!
                        Вид палубы страшный!
                              Скрывавлині усї дощкы,
                                       Де впав ись неживый.

О Капітане! Няньку мuй! йсе вдячности печать:
И кураговы пудняті, и трумбеты трублять.
Тобі вінкы живі несуть, и панкликы, й косіцї,
До тебе туй, до єдного, убернуты всї лиця.
               Вчуняйся, Няню, руку дай!
                        Бо йсе лем сон тяжкый,
                                         Ош ты на палубі лежиш,
                                             Студеный и нїмый.

Мене ни чує Капітан, ни видить сих пышнот –
Навхтема синї губы му стулили тїсно рот.
Та шіфу ввuн нидюгнуту привuх крuзь вшыткы біды –
По битках сурітлованых всї празнувуть побіду.
               Народе, радуйся, ликуй –
                          Побіды лик ясный!
                                     Лем на дощках наш Капітан
                                             Простерся неживый.


Rambler's Top100

ЗАГОЛОВКЫ | Пишіть! |

© Иван Петровцій , 1999

Hosted by uCoz