у котрuв ся каже, ош у чому треба варити языкы уббріховачuв
У мішанинї сїркы й мышяка,
У олові, розплавленuм на шпорї,
В страшнuв утрові гриба-гниляка,
У свинськuв сечи, коли свинї хворі,
У кровли жидкы, што дає усїм,
У лепавuв водї з старых пачмагuв,
В студенuв слинї уздыхалых псuв,
В циганчищі старої смолях драглых,
В помыях, де здыхавуть червакы,
Варіть уббріховачuв языкы.
В рідкому мозку вблїзлого кота,
Што вас ни вкусить, бо зубuв ни має,
У пінї з пыска клячі, кой тота
Здыхавучи, блювати зачинає,
У мустї, што тече з удходных ям,
Де повно комарuв, глистuв и пявиць,
У слызи жаб, котрі мерзкым щурам
У жовтuм гнойи пуцликы цицявуть,
В тuм, чим ся спорожнявуть павукы,
Варіть уббріховачuв языкы.
В прогнилuв кровли, котру бурбілї
Пущавуть желетками изпуд бибы –
Вта кров ся страшно звонює в теплї,
Стає кырницив чорної галибы,
Й на вшыткых дыше утровленым грибом;
У дийжи, де лежить пеленок ворох,
Вбы каку з них дїтинську вбмыти скоро,
У шербликах, де пішавуть дївкы
По купераях, на заразу хворі,
Варіть уббріховачuв языкы.
Мuй принце! Вбыстьте вєднно всьо змішали
Сисе, за што сьме туй горі казали,
Озьміть дїраві лепаві горшкы,
На шпорі цуравому скыплятїть хоть мало
Й варіть уббріховачuв языкы.
