Петровций Иван

Иван Петровцій
Б И Т А Н Г U С Ь К І  С П U В А Н К Ы
 

С П U В А Н К Ы      З А       Й О Б А Н Ы Х       Р О Д А К U В




С П U В А Н К А       З А      П А Р Т І Й Н У      С О Л О Н И Н У
Шилякых стихuв
                  yсяды до чорта є,
Ушыткы уштудовати
                 ниваловшен и фрас.
Айбо сись мuй стих –
                 за велику партію,
Котра ни задарь
                 солонинов годує нас.
Правда, кажуть, ош в солонінї
                 до грома холестерину
Нихuснавного сирцю –
                 годен быти инфаркт.
Айбо кить велика партія
                 штось дає чилядинї,
Значить партія чилядинї –
                 и цїмбор, и брат.

Добрi м затямив –
                 ищи за команіштuв,
Кой процвітав безсмертный,
                 прощuн бы, Совіцький Союз,
Кить ткось хотїв нич ни робити,
                 а добре пити и істи,
Мусїв быти записаный в партію.
                 в комаништичну, а не в якусь.
Инниськы часы – иннишнї:
                 низависима Украйина.
Низависимо уд народа
                 стройить свuй низависимый світ.
И, видитьмися, задарь звідайиме:
                 – Де тота партійна солонина?!
Ци и вна низависима
                 уд того, тко є голоден,
а тко ї йзість?!
                 Айбо проблема солонины
страшна у масштабах державы:
                 Кuлко ся впстало нийзїденої –
мало тко знає тото.
                 Бо yздыхали вшыткы свінї,
што солонину давали.
                 Иннись містo свини на Вкрайинї
упсталися лем партії –
                 руно: сто!
И кажда бы партія хотїла
                 обысьме были її членами:
Державні – синьо-жовтыма
                 (туй антидержавнх ниє!),
Правда, щи є команішты,
                 што хочуть быти челленыма.
Та што вни коштувуть без солонины,
                 кой вшытку державу фрас бє?!..
А в Украйинї низависимuв
                 ниґда ся ни дuзнайите
Уд кого солонина зависима,
                 иппен – уд чійых зубuв.
Хоть зубы ушыткых стох партій
                 на собі фест удчувайиме,
Бо в Украйинї вшыткы партії низависимі
                 уд нашых голодных днuв.
А типир за головноє –
                 за єбаня,
                                  кить мы того єбаня варті є,
Бо партії всьых зайобувуть,
                                  тычучи в головы дурь нам.
И кой голосно гойкаву:
                                  – Курва! –
                                  вы розумійите:
                                            партія!
А кой вы шепчете:
                 Партія! –
                                   я розуміву:
                                                       курва,
котра щи вчорашньої днины
йзїла!
                 вшытку!
                                  НАШУ!!!
                                                   Солонину!

ЗАГОЛОВКЫ | Пишіть! |

© Иван Петровцій , 1996

Hosted by uCoz